Multidisciplinarni tim naučnika iz više organizacija SAD-a, Australije, Evrope i Brazila, objavio je zajednički naučni rad u kojem opisuju metodu pomoću koje je moguće povezati DNA i oblike lica, a njihov rad bi se jednog dana mogao koristiti za otkrivanja oblika lica preminulih predaka, previđanje oblika lica potomaka, pa čak i za spoznaje o licima izumrlih ljudskih vrsti i rasa, a takođe bi svoju primenu našao i u policijskoj forenzici.

Za potrebe ovog istraživanja, naučnici su prvo merili oblike lica u populacijama severnoafričkih i evropskih stanovnika s tri lokacije u SAD-u, Brazilu i Capa Verdeu.

Kako bi mogli izvesti facijalne rekonstrukcije iz DNA, potom su proučavali gene koji su delovali u korelaciji sa strukturama lica, a potom su zatražili ljude izvan istraživačke grupe da karakterizuju facijalne strukture.

Ti faktori su se potom koristili za razvoj statističkog modela koji je povezivao genetiku i facijalne funkcije.

Naučnici navode kako je ova tehnologija u ovom trenutku tek u povojima, ali veruju kako nudi potencijal koji bi jednog dana trebao dovesti do velikog otkrića u razumevanju povezanosti između DNA i lica.

Glavna stvar koju tek moraju pronaći je otkriti koliko je gena potrebno da bi se ustanovilo oblik lica i koliko je populacije potrebno proučiti pre nego što budu u stanju postići precizan model rekonstrukcije.

Naučnici takođe navode kako bi DNA dokazi jednog dana mogli biti toliko precizni da policijski crtači uopšte ne bi više trebali raditi foto-robote iz iskaza svedoka.

 

Izvor: vidi.hr