Prema teoriji astrofizičara sa Harvarda Abrahama Leba, kosmička mikrotalasna pozadina (KMP) stvorena eksplozijom Velikog praska, koja ispunjava svemir u svim pravcima, imala je temperaturu toplog letnjeg dana na Zemlji oko 15 miliona godina nakon ovog kosmičkog događaja.

Na taj način je egzoplanete, čak i ako su se nalazile izvan nastanjive zone (tj. “zone Zlatokose”) oko svoje matične zvezde, zagrejavale dovoljno da bi na njima omogućila pravi procvat vanzemaljskog života.

– Ako su stenovite planete postojale u toj epohi, KMP je mogla da održi prijatnu temperaturu na njihovoj površini, čak i izvan nastanjive zone – tvrdi Leb za Space.com.

Kosmička mikrotalasna pozadina, poznata i kao kosmička radijacija, ispunjava svemir u svim pravcima i već 14 milijardi godina predstavlja “odsjaj” Velikog praska.

Ako su se prve planete kupale u toploj KMP, Leb tvrdi da je to omogućavalo da na svojoj površini imaju vodu u tečnom stanju tokom nekoliko miliona godina.

Kako prenosi Blic, dokaz za njegovu teoriju bi, kako tvrdi, trebalo da predstavljaju planete sa tragovima biološkog života oko zvezda sa niskim sadržajem metala u našoj galaksiji Mlečni put, ili u patuljastim galaksijama, njenim satelitima.

Prema Lebovim rečima, takve zvezde su nešto najbliže prvoj generaciji zvezda iz doba ranog svemira, u kome je, po njemu, vrvelo od života.

Najraniji dokazi postojanja života na Zemlji za sad potiču od pre 3,8 milijardi godina, oko 700 miliona godina nakon formiranja naše planete, tako da smo, ako je verovati Lebu i njegovoj teoriji, na kosmičku zabavu stigli tek kada je većina gostiju već otišla.

 

Izvor: 24sata.info