Materijal pod imenom MOF trebao bi omogućiti jednostavan način za izvlačenje resursa uranijuma iz morske vode. Svetska mora sadrže gotovo hiljadu puta više uranijuma od konvencionalnih rezervi, pa naučnici već decenijama nastoje razviti efikasniji način za njegovu ekstrakciju, a mnogi stručnjaci kažu da je to od velike važnosti jer bi moglo poslužiti kao osiguranje u slučaju da ponestane zaliha uranijuma koji se koristi u nuklearnim reaktorima.

Wenbin Lin, naučnik i profesor hemije na Univerzitetu North Carolina i njegove kolege, proizveli su materijal pod nazivom MOF (metal-organic framework) koji se u laboratorijskim testovima pokazao najmanje 4 puta efikasn u izvlačenju uranijuma iz morske vode u odnosu na konvencionalne plastične adsorbente.

Adsorpcija je proces koji se dešava kada se gasoviti ili tečni rastvor akumulira na površini nekog čvrstog materijala ili, ređe, tečnosti (adsorbenta), formirajući molekularni ili atomski film (adsorbat).

Naučnici smatraju kako MOF obećava primenu i u drugim tehnološkim aplikacijama, koji uključuju skladištenje gasa i hemijsku separaciju, a njegove strukture se mogu ugađati za različite namene, što mu omogućuje da bude ekstremno porozan, veće magnitude od zeolita, poroznog materijala koji se već koristi u komercijalnim adsorbentima.

Poput organskih polimera, MOF-ovi imaju površine koje se mogu modifikovati, kako bi povezivali specifične molekule.

Razlog zbog koga izvlačenje iona koji sadrže uranijum iz morske vode predstavlja veliki izazov leži u činjenici da se on nalazi u ekstremno niskoj koncentraciji od 3 dela naspram milijardu.

Za razliku od najnaprednijih materijala koji mogu izvući između 3 i 4 miligrama uranijuma po gramu plastike svaki put kada se koriste, Linov materijal skuplja više od 200 miligrama po gramu adsorbenta.

Ovi rezultati su jako ohrabrujući, no naučnici upozoravaju da se tek treba videti kako se materijal ponaša u realnijim uslovima od laboratorijskih. U pravoj morskoj vodi materijal verovatno neće postići jednako dobre rezultate, no svejedno je vrlo obećavajući, jer se pokazuje boljim od najboljih dostupnih materijala u istim uslovima.

Pored toga naučnici navode kako bi ova tehnologija mogla dovesti i do pada cene uranijuma koja stalno raste.

 

Izvor: vidi.hr